Mount Inari

Vandaag wat boodschappen gedaan en zitplaatsen besproken voor een trip naar Himeji morgen. Het kan hier allemaal zo precies geregeld worden en met een glimlach. 

In de middag zijn we met de trein naar Inari gegaan een klein plaatsje buiten Kyoto waar op de Mount Inari een pad is met duizenden tori’s. Fushimi Inari-Taisha shrine heet het officieel en het is een trekpleister van jewelste. Heel druk en niet alleen met tori’s maar ook met eettentjes, je waant je op een markt en als je niet stevig in je schoenen staat dan ga je los en eet je je helemaal ziek. Gelukkig hadden we kort van te voren heerlijk geluncht in de stad, dus de verleiding werd weerstaan. Probeer maar eens een foto te maken van de laantjes met tori’s, dat zou nog een probleem kunnen zijn, want met al die mensen wordt het al gauw een rommeltje. Maar wat schetst onze verbazing, als je maar ver genoeg doorloopt, tot waar er geen toiletten zijn!, en het steeds steiler wordt, worden de bezoekers aantallen steeds kleiner. Uiteindelijk loop je dan met een paar mensen door een laantje en deze kunnen dan mooi deel uitmaken van een foto. Rond het hoogste punt van deze tocht zijn er een paar sympathieke kleine zaakjes, waar je koekjes en drankjes kunt kopen en waar de eigenaars lekker aan het kletsen zijn met een gast of een boek lezen. 

Het zweet stond ons wel op de rug en Monique werd flink gebeten door de muggen, maar we hebben lekker wat foto’s kunnen schieten van deze beroemde en al vaak gefotografeerde tori’s