Hokkaido
June 16, 2019Het is 04:55 uur in de ochtend en we kijken naar de nevel die als een deken op het meer Toya ligt. De toppen van de eilanden in het meer drijven er als bootjes bovenop. De zon komt hier rond 04:00 uur op en gaat om 19:15 uur onder. Met raam open horen we de vogels allerlei moois zingen. Dat er iedere avond aan het meer vuurwerk wordt afgestoken, nemen we op de koop toe. Ons hotel ligt op de rand van het calderameer en is een bouwsel van beton zoals je dat hier in Japan veel ziet, met name op Honshu. Architect Tandao Ando gebruikt het ook heel veel. De inrichting is gedateerd maar wel heel smaakvol, we hebben er een aantal foto’s van gemaakt.
De afgelopen twee weken hebben we met de auto een klein gedeelte van Hokkaido verkend. We hebben er voor gekozen om buiten te zijn, het eiland is een aaneenschakeling van natuurparken waar je heerlijk kunt genieten van de natuur en de rust (als je even de krekels uitzet). Prachtige heuvel- en berglandschappen, bedekt met gemengde bossen, het moet er hier in de herfst prachtig uitzien.
De temperatuur is hier erg prettig, rond de twintig graden, dus wandelen zonder dat het zweet over je rug loopt is een mogelijkheid.
Met de auto en GPS en iPad hebben we zoveel mogelijk de kleine wegen opgezocht en dan reden we vaak zonder ander verkeer met 45 km/u door de prachtige landschappen naar onze volgende bestemming.
Het zijn onze laatste dagen in Hokkaido. Zondag vliegen we naar het eiland Kyushu in het zuiden van Japan en zullen daar hoofdzakelijk in de buurt van Nagasaki en Kagoshima logeren.
Vanmiddag hebben we iets bijzonders meegemaakt op ons treinreisje van een half uur van Sapporo naar Chitose. De trein kwam op tijd aan en zou 16:20 uur vertrekken. Het was erg druk, pre-spits zullen we maar zeggen, en gelukkig konden we een zitplaatsje te pakken krijgen. Echter de trein bleef staan, deuren bleven open en geen enkele melding (ze melden naast Japans ook in het Engels) waarom we niet vertrokken. Zo hebben we zeker 30 minuten gestaan. Alle passagiers bleven rustig, geen geroezemoes, geen hoor- of zichtbare ontevredenheid of frustratie, alsof niemand het erg vond dat de trein een half uur stil stond. Gelukkig hoefden wij geen vlucht te halen, want dat zou wel wat paniek hebben veroorzaakt.
