Atoombom herdenkingsplek

Vorig jaar bezochten we Hiroshima. De stad waar de eerste atoombom viel en vandaag bezochten we het Atoombom herdenkingsmuseum van Nagasaki, de stad waar drie dagen na de eerste, de tweede atoombom viel. Vreselijke beelden van die dag  waren te zien en verhalen van enkele  overlevenden die je kippenvel bezorgde. Duizenden inwoners zijn als gevolg van die bom gestorven op die dag en dagen en jaren daarna. Om stil van te worden en we zijn het eens met de overlevenden die hopen dat dit nooit meer zal voorkomen. Maar als je dan aan het einde van het bezoek ziet welke hoeveelheden atoomwapens er nog in voorraad worden bewaard in de grote landen USA, Rusland en China, dan schrik je toch wel.

Het museum zelf is een prachtig gebouw, waar op een mooie plek een serie boeken wordt bewaard met daarin de namen van allen overleden inwoners van Nagasaki. 

Later op onze vakantie komen we langs Kokura. Deze stad was voor de geallieerden de tweede keus bij de eerste atoombom. Bij de tweede bom was het de eerste keus, maar slecht zicht deed ze uitwijken naar de tweede keus, Nagasaki. Over geluk gesproken.

Na het herdenkingsmuseum besloten we om maar even te gaan lunchen. Op internet hadden we in de buurt een heel klein restaurantje ontdekt, gerund door een bejaard echtpaar, waar je een ramen soep kon eten die speciaal in Nagasaki wordt gemaakt, Champon. Veel groenten, iets dikkere noedels en een romige bouillon getrokken van varkensbeenderen. Wat een geweldige plek, met een echtpaar die de 70 jaar volgens ons ruim gepasseerd was, geassisteerd door hun dochter. Het was druk geweest, waardoor er een ingrediënt niet meer beschikbaar was. Het zou dus iets langer duren, of dat geen probleem was, werd ons gevraagd (de dochter woont in de US dus met Engels konden we ons dit keer prachtig redden). Vader zette een helm en zonnebril op en na even met zijn allen zoeken naar de sleutels van zijn scooter, ging hij op pad voor het missende ingrediënt. Moeder ging alvast aan de slag, maar ook zij moest later even weg en ja ook zij droeg een helm die ze na terugkomst ook gewoon op bleef houden tijdens het koken. Pa hield voor het gemak zijn zonnebril op, we hebben genoten. Het eten was ook heerlijk en we hopen dat de foto’s recht doen aan die twee prachtige oudjes.

Het is ons vaker voorgekomen dat we op het moment dat we weer verder trekken, in de directe omgeving hele leuke dingen te zien zijn. Wat we dus de laatste tijd doen, is dat we ook de tijd nemen om de buurt te verkennen. En wat een leuke buurt hebben we hier rond het hotel. Kleine verrassende zaakjes, waar bijvoorbeeld alleen koffie wordt geserveerd. Of een antiek/koffie zaak. Een kleine winkel waar zoetigheden worden verkocht en waar bakjes op de toonbank staan met producten die je mag proeven. Je hebt moeite om de yens in je zak te houden. Zoete agar-agar hapjes voor bij de thee. We hebben het gelijk gekocht en zo lopen we dan weer heerlijk door kleine achteraf straatjes en laten ons verrassen door de veelheid aan eetgelegenheden.